dag 1 - de reis - Sarajevo
07 Juli 2014 | Bosnië en Herzegovina, Grdonj
De web-checkin hadden Anne en ik vooraf thuis al gedaan. Anne wilde graag vlak achter de vleugel bij het raam zitten, want daar kon ze dan de mooiste foto's maken. Ze heeft inderdaad de hele vlucht foto's zitten maken. In Wenen moesten we overstappen op de vlucht naar Sarajevo. Tegen een uur of 3 landden we op International Airport Sarajevo, eerder heette dat nog gewoon Aerodrome Sarajevo. Wat me meteen opviel was dat de hoofdgebouwen nog precies hetzelfde zijn als 20 jaar geleden, alleen niet meer beschadigd. Ook de verkeerstoren was nog gelijk. Alleen de aankomst/vertekhal was nieuw en modern. Bij de paspoortcontrole merk je direct weer dat je in een Oost-Europees land bent aangekomen. Ondanks dat met zo'n 300 mensen de hal bomvol was met lange rijden voor de 4 loketten, namen de beambten alle tijd om iedereen eens rustig te bekijken en te vragen wat de reden voor bezoek is. Maar ook wij kregen uiteindelijk de vereiste stempel in ons paspoort om het land binnen te komen. Onze bagage kreeg gelukkig geen aandacht bij de douane, niet dat we verkeerde dingen hadden, maar anders had dat ook nog weer de nodige oponthoud veroorzaakt.
Buiten gekomen konden we direct het lekkere mooie zomerweer ervaren, stralende zon en 31 graden. We hadden al gelezen dat de Aerodrome taxi's 2 x zo duur zijn dan de Sarajevo-taxi's. Dus wij het terrein af om daar een taxi aan te houden.
De taxi was een oude Renault met grote letters op de voorruit KLIMATECONTROL, de klimaatcontrole bleek te bestaan uit de 4 ramen die openstonden. De chauffeur, een enthousiaste jonge man, kwam niet meer bij van het lachen toen we de gordels omdeden. Dat was absoluut niet nodig zei hij.
Hij vroeg naar de reden van in bezoek aan Sarajevo. Toen ik vertelde dat ik in 1992-1993 voor de UNPROFOR in Bosnië had gezeten en in Sarajevo wa geweest, zei hij dat hij als jongen van 8 t/m 12 jaar de oorlog in de stad heeft meegemaakt, een verschrikkelijke periode. We reden door Oost-Sarajevo wat nu nog steeds in handen is van de Serven met een eigen politiemacht, welke nadrukkelijk aanwezig is. De taxi-chauffeur vertelde van alles over de stad. Toen we over een heuvel reden stond aan de kant het bord Kanton Sarajevo, hier begon volgens hem las de echte stad Sarajevo. Ook werd toen weer duidelijk hoe het kon dat de Serven de stad al die jaren in de wurggreep heeft kunnen houden. De stad ligt in een soort kom, omgeven door bergen. Vanaf de bergen is de hele stad van bovenaf te controleren.
Onze chauffeur vertelde enthousiast over alle dingen die we zagen. Het grote nieuwe winkelcentrum (shoppingmall) de enorme hoge nieuwe media/nieuws toren van 106 verdiepingen hoog, de oude kerken, de zojuist geopende gerestaureerde prachtige oude bibliotheek. We reden ook langs talloze begraafplaatsen met witte stenen waarop de data's veelal 1992 en 1993 waren.
Hoe dichter we bij de oude stad kwamen hoe nauwer en steiler de straatjes werden. De chauffeur reed alsof zijn leven ervan hing, een rijstijl die hier blijkbaar heel normaal schijn te zijn.
Nadat we aan de andere kant van de oude stad weer omhoog gingen door nauwe kronkelige straatjes, werden we afgeleverd bij een prachtig nieuw klein appartementencomplex.
De eigenaar hiervan, Hajib Metkovic (ofzoiets), een hele aardige oude man, heette ons hartelijk welkom. Na een rondleiding door ons prachtig nieuw appartement, nam hij Derk Jan en mij mee in de auto om te laten zien waar we het best langs konden gaan mar het centrum en hoe weer terug. We zitten in de buurt van de Franse ambassade en iets van een America House, beide onder zware politiebewaking.
Hajib vertelde een leuke manier om te onthouden hoe we bij het centrum kunnen komen, als we een emmer water zouden leeggooien voor ons appartement, moeten we het water volgen. Bij elke splitsing/ kruising/kronkel in de weg gewoon het water volgen, dus altijd naar beneden gaan. Lopen naar beneden is zo'n 5 minuten, maar omhoog is het bijna een half uur, zo steil. Hajib liet in de taxi standplaats zien en zei dat we voor € 1,50 een taxi hebben die ons naar boven brengt.
Terug in het appartement even genoten van het prachtig uitzicht wat we hebben over de stad. Wat wel opvalt zijn de vele moskeeën met bijbehorende minaretten. Zonder moeite te doen zie ik er zo al 20. En dat dit geen decoratie is daar kwamen we 's avonds laat en 's morgens vroeg wel achter. Alsof ze het hebben afgesproken gaan die dingen toch een geluid produceren, daar wordt ik nou niet bepaald vrolijk van.
Nadat we de spulletjes in het appartement we plekje hebben gegeven, gaan we op weg naar het centrum, op zoek naar wat te drinken en te eten.
In het autovrije centrum, vlak bij een prachtig oud gerestaureerde kerk/kathedraal beginnen de vele terrassen. We vinden plek in de schaduw onder een groot Heineken parasol en nemen daar wat te drinken. Het is gezellig druk op straat. Veel jonge mensen, een levendige stad.
Via de app TripAdvisor vinden we een goed restaurant 50 meter verderop waar we voor €2,25 een bord vol patat, rauwkost en 2 schnitzels krijgen. En het smaakte ook nog heerlijk!
Daarna nog heel even rondgelopen, paar boodschapjes gedaan terug naar het appartement, en inderdaad voor 3 KM (€1,50) brengt een taxi ons terug.
Om 20:30 uur gaan we allemaal uitgeput van zo'n eerste dag naar bed.
Het is nu dinsdag 08:10 uur en iedereen is nog in een diepe slaap, ook de stad is nog heel rustig. Het regent nu een beetje maar het beloofd weer een warme dag te worden.
Vandaag leuke dingen doen en vanavond voetbal kijken op één van de vele terrasjes waar grote schermen hangen.
Groet,
René
-
08 Juli 2014 - 18:33
Piet Arissen:
Hoi René en familie, heel leuk zo'n verslag. Neem ons mee op reis en ja, ik kijk erg uit naar de foto's van vooral Kiseljak. Wellicht kun je nog iets meenemen wat we achter hebben gelaten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley